رواية زهرتي كاملة بقلم حنان عبدالعزيز

 

وقف أمامها بهدوؤ: لا مش كويس يا عدى بقالك شهرين من ساعه ما زهره اختفت وانت ولا عايش فى الدنيا معانا اصلا وكل همك تلاقيها وبس
نظر عدى أمامه بعيون حمراء من الغضپ: عايز اشوفها يا مالك وانتقم منها على كسره قلبى واستغلالها ليا معاش ولا كان الى يستغلنى يا مالك وانت عارف كده
تنهد مالك بحزن على حاله صديقه: طيب وماهى اييه الى دخلها فى حياتك تانى انت عارف انها بتاعه مصلحتها وبس

ابتسم عدى بسخريه مريره: ما انا جربت الحب والى قلبى دقها وخانتنى امشى ورا عقلى احسن يمكن ماهى دى تطلع احسن منها
: ربنا يهديك يا صااحبى
نظر عدى أمامه پغضب وهى تشغل كل تفكيره ولكن بغرض الانتڤام فقط …..
ارتدت زهره ملابسها وارتدت نظاره كبيره حتى تخفى معالم وجهها ونزلت من شقه سلوى
ونزلت أمام البحر تسنشق الهواء وتنظر إلى القمر المضئ وهى تسرح فيما حدث وما أوصلها لتلك الحاله تنهدت بعمق وهى تتذكر ذكرياتها الجميله مع عدى بدأت الدموع تهطل على وجهها: كل حاجه كانت ماشيه جميله وانت جمبى ومعايا لحد يوم الفرح كل حاجه اتقلبت فى حياتى اكيد كارهنى بس اعمل ايييه ڠصب عنى كل حاجه مكنتش فى ايدى والله……
Flash Back
عندما اوصلها عدى المستشفى يوم زواجهم ووقف بالخارج مع حازم ومازن
فتحت عيونها بضعف وتمسك راسها بدموع وهى تنظر حولها بألم نحو تلك الغرفه البيضاء اكتشفت انها بالمستشفى اغمضت عينيها بتعب ودموع وبدأت الذكريات تتوالى على راسها تذكرت كل شئ نزلت دموعها بضعف: يعنى يوم ما ترجعلى ذاكرتى يبقا حازم ومازن هنا ياارب اعمل اييه دلوقتى عدى هيحمينى منهم يارب والنبى قولى اعمل ايييه
وبدأت تبكى فى صمت حتى قاطعها صوت انثوى بخبث: أنا هقولك تعملى اييه
نظرت زهره أمامها بصدم#مه: انتى بتعملى اييه هنا
ابتسمت لها بشر : هخليكى تهربى
Back 

قاطع تفكيرها صوت ساخر من خلفها : أخر حد كان ممكن اتوقع اشوفه هنا
نظرت خلفها بصدم#مه ودموع : إنت ؟؟
نظرت خلفها بصدم#مه: م..مالك
نظر إليها مالك پغضب وضيق :ايوه مالك يا زهره مالك الى استغليتى صاحبه ودمرتيه انا صاحبى اتدمر بسببك ايوه مالك الى انتى بسببك صاحبى بقا الانتڤام مليان فى عنيه والكسره الى فى قلبه كبيره منك لييه تعملى فيه كده لييه
نظرت إليه بدموع : مش بايدى حاجه والله كل حاجه كانت ڠصب عنى
صـ،ـرخ بوجهها پغضب: ڠصب عنك ازااى مفكرتيش وانتى مع عدى كل ثانيه كان بيحس بيها بالذنب علشان مخبى عليكى ماضيكى متعرفيش هو عمل اييه اول يوم شافك مسكتش غير لما عرف انتى مين ولما عرف أن جوزك بيضربك رفع قضيه خلع بالنيابه عنك واتطلقتى منه وحبك متعرفيش هو حارب نفسه قد اييه انه ميحبش وعشقك انتى متعرفيش هو اتدمر قد اييه بعد ما هربتى وعرف انك بتستغليه انطقى ردى يا زهره
جلست على الأرض بانھيار  وصړخت به بقوه: عارفه عارفه كل دا فكرك انى مش بتعذب يا مالك انا بتدمر قلبى وجعنى اوى من كل اللخبطه الى فى حياتى دى انا اتدمرت اول ما بعدت عن عدى كان سندى وحمايتى مين الغبيه الى هتسيب واحد متاكده انه هيحميها وتھرب قولى
نظر إليها بتفكير ووجعت قلبه من منظرها اتجه إليها وجلس بجانبها ونظر لها بهدوؤ: احكيلى الى حصل
نظرت له زهره بدموع واخذت نفس كبير وبدأت تسرد له كل ما حدث فى ذاالك اليوم المشئوم
………………………..
: إحم صباح الخير
نظرت إليه باستغراب وقالت بهدوؤ: صباح النور
لعن نفسه فى سره عن غباؤه واتجه إليها وهى تلڤ حجابها أمام المرأه وقال بتوتر: نسمه
نظرت له عبر المرأه باستفهام
حك مؤخره رأسه باحراج: إحم بقولك تخرجى معايا النهارده
استدارت ونظرت له بعدم فهم ولكنه قال بسرعه: هنخرج عادى يعنى علشان تغيرى جو وكده وانا كمان مخنوق وعايز اخرج معاكى شويه
امتلاءت عيونها بالدموع ونظرت له : أنت ليييه بتعمل كده انا مش عايزه شفقه منك لما حكيتلك كان كلام محبوس جوايا ومكنتش عارفه اقول لمين بس مش عايزه انك تشفق عليا انا مش حمل وجع قلب تانى
اقترب منها بسرعه ومسك يديها بهدوء ومد يديه ومسح دموعها: هشش اهدى انا مش بعمل كده شفقه انتى مراتى ودا حقك اننا ننخرج سوا عادى ومن حقك برده انك لما تتخنقى من حاجه تيجى تشكيلى انا عارف ان ظروف جوازنا مكنتش حلوه بس ممكن نكون اصحاب لفتره ونبدا من جديد وانتى معايا موافقه
رفعت انظارها عليه بدموع : وزهره
اخفض عيونه ثم قال : انا عارف ان عمرى ما هنسى زهره مهما حصل علشان حبها ڈم . معايا لسنين بس الى واثق منه انى مش هكرر غلطه حازم معاها معاكى انتى مراتى ليكى حقوق عندى وهعاملك معامله ربنا حكايه قلبى والى هواها دى بايدك انتى تخليني احبك قد حبى ليها عشرين مره وصدقيني انا عايز ابنى حياتى معاكى من جديد كفايه الى ضاع ورا وهم