رواية حب المجانين
حسن وهو بيقلع الجاكت بتاع البدله : وانتى يا دكتوره رايك اى
شيماء بصدم#مه : وانا اطول (وبعدين بتفوق وتبصله ) اقصد يالهوى انت بتبصلى كده ليه
حسن وهو بيخبط ياسين فى وشه الدكتوره تبق خطيبتى يااروح امك وبيمسك اديها وبيمشى يروح عربيته
هاله بصدم#مه : دول نسيونى فجاء بتسمع صوت التليفون بيرن
مجدى : اى يا حبيبتى سبع ولا ضبع ( بحب)
هاله : انا بق عندى مرات اخ عقربه ( بصدم#مه )
مجدى : لا حول ولا قوه الا بالله بتقولى اى يابنتى هو انتى اخوكى حد معبره ( بستغراب)
مجدى : طب اى رايك اجى اخدك انا
هاله : هات شااورما وانت جاى
مجدى فى سره انا لو كنت باكل جموسه كان زمانى استفدت: حاضر يا حبيبتى من عينى ( بغلب)
هاله : مجدى
مجدى : هاااااا عايزه اى تانى ( بنفاذ صبر)
هاله : انا بحبك (بحب)
مجدى : وانا بحبك يا مغلبانى (بعشق)
هاله : بس بحب الاكل اكتر بصراحه ( بتفكير)
مجدى : انتى الجلطه اللى جبتها لنفسى والله ( بغلب) بس هعمل اى بحبك
فى عربيه حسن كان سايق بسرعه
شيماء بړعب : جرا اى يا كنج عايزه اعرف نتيجه الامتحان الاول
حسن : امتحان اى يا فاشله دانتى كاتبه اسمك غلط
شيماء : انا فاشله
حسن : انتى قدامك دلوقتى اختيارين
شيماء : انا معترضه
شيماء : مش عارفه بس معترضه
حسن وهو بيوقف العربيه مره واحده
حسن : اقسم بالله لو سمعت صوتك لحد مااخلص لنزلك تحت العربيه وادوس عليكى رايح جاى
شيماء وهى بتقفل بقها وبتشاوله عشان يتكلم
حسن :انتى موافقه على عريس الغفلة ( بغيره )
سكوت ماتنطقى
شيماء : انت مش قولتلى اسكوتى
حسن : الصبر يا صاحب الصبر انا اللى بجيبه لنفسى
