رواية أحببتها في انتڤامي للكاتبة عليا حمدي جميع الفصول

قاطعتها سميه : ثوانى يا ساره ايه يا يارا مش هتسلمى على ماما .
نظرت اليها يارا يحزن شديد وامتلئت عينها بالدموع ولكنها لم تستطع ان تتحكم فى اشتياقها اليهم اكثر من ذلك
فقامت وقفت فقامت سميه بفتح ذراعيها فاتجهت يارا اليها م-سرعه والقت بنفسها بين ذراعى امها واحت-ضنتها بقوه
وهى تبكى بشده وبكى لبكائها ساره وسميه .
سميه ببکاء : انا اسفه يا بنتى سامحينى انا اسفه .
يارا : خلاص بالله عليكى متقوليش حاجه انتى وحشتينى اوى ومش عايزه غير حضنك اللى حرمت نفسى منه اكتر
من سنه متعرفيش انا كنت محتجاه قد ايه انا تعبت من غيركوا اوى تعبت اوى يا ماما اوى . تعالت ش-هقاتها وانتفض

چسـدها   بشده ظلت تبكى حتى شعرت بيد احدهم تم-سح على ظهرها .
فأخرجت نفسها من حضن والدتها والتفت فوجدت والدها يحدق بها والدموع بعينه .
احمد : طب مش هتسامحى بابا .
ad
م-سحت يارا دموعها بظهر يدها الاثنين كطفله صغيره وقالت وهى تبكى : اتحايل عليا شويه .
ابتسم احمد وهربت دمعه من عينه : اللى تعوزيه هعملهولك .
يارا وازداد بكائها : انا عا .....
قاطعها احمد بجذبها لاحضانه فبكت يارا بقوه شديده وظلت تنتحب وبكى معها احمد : سامحينى يا بنتى انا اسف
انا والله ما عندى اغلى منك سامحينى .
يارا ببکاء : بس بقى يا بابا علشان خاطرى انا متقلش كده انا كمان اسفه انى بعدت عنكم كل ده بس صدقنى كنت
بتعذب والله من غيركم انا بحبكم اوى متبعدونيش عنكو تانى وحشتنى اوى ووحشنى حضنك اوى اختنق صوتها
بشده وتحدثت بتقطع : انا ... كنت بفضل ..... افكر فيكم ... وافتكر.. ايامنا سوا . تعبت اوى فى بعدكم ونفسى
ارتاح نفسى يا بابا .
اشتد احمد على احتضانها : ياااااااااااه يا يارا وحشتنى كلمه بابا اوى ربنا يريح قلبك زى ما ريحتى قلبى يا بنتى .
ظلت يارا فى حضن والدها فتره ليست بقصيره .
اما ادم فابتسم رغم بكائها الذى يحرقه ابتسم لانه يعلم انها فرحه الان يعلم ان رجوعها وسط اهلها سيحسن
نفسيتها كثيرا فشعر بسعاده لاجلها .
تركها احمد وقام بم-سح دموعها وطبع ق-بله خفيفه على جبينها وقال : كفايه بقى ويالا علشان ترتاحى وتحكيلنا ايه
حصل معاكى .
اجلسها احمد على السرير وجلس امامها هو وسميه وجلست ساره بجوارها وادم امامها على الجانب الاخر من
الفراش .
ادم بهدوء : ممكن تحكيلنا ايه اللى حصل معاكى .
يارا بخجل : اولا انا حابه اعتذر لانى م-سمعتش كلامك بس انت كنت عارف كويس اوى انك لم هتتحدانى هعاند
قصادك

.
ادم بحده : المفروض انى جوزك يا دكتوره والمفروض انك تسمعى الكلام حتى لومش مقتنعه بيه .
يارا بحده مماثله : والله يا بشمهندس اعتقد اننا متفقين على الطلاق وبعدين مش لازم اسمع كلامك ولا حاجه ولا
علشان حضرتك ادم الشافعى اللى كلمته ماشيه على الكل .
ادم بحده زياده : كويس انك عارفه ان كلامى لازم يتسمع لكن انتى بدماغك اللى عايزه الكسر خرجتى نص الليل
بدون ما تسمعى لحد وادى النتيجه مرميه فى الشارع ومضروبه بالسکينه والله اعلم كان ممكن ايه يحصل يبقى
غلطانه ولا مش غلطانه .
يارا : انا عارفه انى غلطانه بس ده ميمنعش انك انت كمان غلطان لانك عارف كويس انى مبحبش حد يدينى
تعليما-ت ومع ذلك عملت كده .
: بس ... صر-خت بها ساره فنظر ادم ويارا اليها فأخفضت يارا بصرها ام ادم فارتدى قناع البروده الخاص به ونظر
ad
الى الفراغ بلامبالاه .
احمد : واضح ان النقاش بينكم م-ستحيل بس المفروض تحترموا وجودى على الاقل .
يارا بخجل : يا بابا انا م ....
قاطعها احمد : بس خلاص احكيلى اللى حصل .
اغمضت يارا عينها وحكت لهم كل ما حدث ما عدا ما طلبوا منها
فعقد ادم حاجبيه پغضب ولكن تحدث بهدوء : يعنى طلعوا عليكى كده واتكلموا عن قت-لك بدون سبب مطلبوش منك
حاجه وبعدين شرحوا ايديكى ليه كده واشمعنا ايدك دى ليه مش التانيه .
يارا بتوتر : ااا لا هما ك كا كانوا عا عايزين اااا عا عايزين اااااه كانو عايزين يسرقونى وانا مكنش معايا غير الدبله
فى ايدى فكانوا عايزين ياخدوها وانا مرضتش فعورونى ااااه علشان كده ااااه كده بس .
نظر اليها ادم بنظره عرفت يارا من خلالها انه لم يصدق كلامها
احمد : طب يابنتى فى داهيه الدبله ما جوزك جنبك تروح الدبله ويجى غيرها المهم انتى .
يارا بخجل : ااا الموضوع مش كده يعنى اقصد انو مش علشان كده يعنى ا..
قاطعها احمد ضاحكا : خلاص خلاص قلبتى مزرعه طماطم عالطول كده على العموم الحمد لله انك بخير هنسيبك
ترتاحى بقى ونقوم احنا .
نهض احمد وسميه وساره وظل ادم كما هو لا يفعل شئ سوا التطلع اليها بابتسامه جانبيه .
ام-سكت يارا يد ساره : انتى مش هتحكيلى اللى حصل .
ساره : هحكيلك كل حاجه بكره يالا نامى بقى دلوقتى .
يارا : طب فين ولادك عايزه اشوفهم واشوف بنتك الصغيره انا مشفتهاش خالص .
ساره : الولاد نايمين يالا نامى انتى كمان و بكره تزهقى منهم .
يارا : طب تصبحى على جنه