رواية جنون الحب (كاملة جميع الفصول) بقلم يارا عبدالعزيز

: انا بعشقك يا حور نفسى تفضلى على طول فى حضنى.. ومتبعدنيش عنك

حور حاولت تبعد بس كان مشدد من مسكته ليها حسيت ان عظامها هتتكسر.. اتكلمت بتلقائية

: ابيه انت بتوجعنى..

بعد عنها بصعوبة واتكلم بعصبية مفرطة: قومى يا حور نامى فى الاوضة التانية

استغربت طريقته اللى اتحولت فجأة بصلها واتكلم بصوت عالى ارعبها

: قولتلك قومى نامى فى الاوضة التانية

حور بدموع وخوف: حاضر

خرجت من الاوضة وهو قعد على السرير دافن.. راسه بين ايديه واتنهد بوجع..

: ليه يا حور يا ريتنى ما حبيتك ليه قلبى يتعذب.. العذاب دا كله على الرغم من انك مراتى وعايش معاكى فى نفس البيت مش عارف حتى اخدك فى حضنى.. مش عارف اعبرلك عن مشاعرى اللى بقالى سنين حابسها يا رب يا ترزقنى حبها يا تشيلها من قلبى انا تعبت

 لاقى نفسه بيرن على مرات عمه

عزة: ايه يا فارس حور كويسة  

فارس: انتى جبتيها تعيش معايا عشان تنتقمى.. منى على اللى عملته صح 

عزة: انت هتستسلم من اولها اصبر يا فارس استنى شوية عليها لازم فى الاول تخليها تشوفك جوزها وحبيبها مش اخوها وابوها اللى مربيها 

فارس: ربنا يسهل

عزة: يلا سلام

فارس: سلام

عزة فى نفسها: انا عارفه انها هتبقى صعبة عليك انت بالذات يا فارس بس مفيش حاجه بتيجى بالساهل 

 فضلت باصة على الباب مستنياه يجى يصلاحها اتكلمت بغضب طفولى: بيزعقلى ليه دا كمان هو انا عملت ايه يعني دا حتى مجاش يصالحنى 

كانت لسه جاية تنام بس لاقيت الباب بيخبط 

استغفر الله العظيم الذي لا اله الا هو الحي القيوم واتوب اليه ♥️

حور وهى بتمسح دموعها: اتفضل

فارس وهو لسه واقف على الباب: مش هتيجى تنامى معايا

حور بزعل وعند: لا 

فارس: يعنى مش هتيجى

حور بصوت عالى: قولت لا ايه

قاطعها دخوله شالها بحب كبير بصلها بأببتسامة أظهرت وسامته اللى تاهت فيها

حور وهى بتحط راسها على صدره: مش عايزة انام معاك يا ابيه

فارس بأببتسامة: ما هو واضح اهو 

نقلها الاوضة التانية حاطها على السرير بحنية ورفق وقعد جانبها وهو بيمسك أيدها

: حقك عليا

حطيت راسها على رجله وغمضت عينيها بأببتسامة: انا عايزه انام 

ضحك على طفولتها واتكلم بحنية مفرطة: تصبحى على جنة يعمرى 

بص عليها لاقيها راحت فى النوم حط راسها على المخدة بحنية ونام جانبها وهو بيسحبها لحضنه.. 

فى الصباح صحى لاقها لسه نايمة بصلها بحب وهو بيحط ايده على خدها وبيتكلم بصوت عالى نسبيا

: حورى قومى يلا عشان المدرسه

حور: عايزة انام 

فارس: قومى عشان متتأخريش وعلى فكرة أنا مش هوصلك البيت انهاردة هتروحى بالباص

قامت حور بضيق: ليه بقى

فارس: هستأذن فى نص اليوم لأن فيه شغل كتير فى المستشفى همشى بعد الفسحة يعنى

حور بزعل: ماشى

فارس: زعلانة

حور: ااه بس هعمل ايه بقى المرضى اهم منى

فارس: صدقينى انا معنديش اهم واغلى منك بس هم محتاجنى اكتر

حور: تمام

فارس: يلا قومى بقى عشان نفطر ونمشى 

حور: ماشى